Usul usul sarıyor dört bir yanımızı çürüme,
Kötüye çalan bir zihinle.
Önce kulaklarımızı çınlattı sesiyle,
Sonra gözlerimizi ıslattı tüm çirkinliğiyle.
Tutunacak dallar aradık tüm gücümüzle,
Çürümüş dallar kaldı elimizde.
Çareler aradık çöplükte,
Kötü kokular kaldı zihnimizde.
Ve habersiz bir huzur içinde,
Tüm benliğimizi sardı çürüme.
