Konu Çoban Yıldızı olunca hiç büyüyemeyen,
büyümek istemeyen o çocuktum,
büyüdüm sonra...
Büyüdükçe çoğaldın, sen de büyüdün içimde..
Yokluğunun varlığını inkar edemiyorum artık, büyüdüm ve kabul etmek zorundayım çokluğunu..
Benim hala gözlerim ıslanıyor Çoban Yıldızı'nı dinlerken çünkü küçüldükçe büyüyorum..
Neden büyüdük?
Kalsaydım ve kalsaydın, o zamanki varlığımız şimdiki yokluğumuzu eşitler miydi?
Var mıydık ki?
Yokluğumuz kadar vardık, vardığımız kadar eksildik...
Büyüdük...
Yokluğumuzu var edene kadar büyüdük,
ve de büyüyeceğiz birbirimizde yok olana kadar...