Dikenler sarılmışken yarasına
Acılarına da alışmış kadın
Yıldızlar düşerken gönül ufkuna
Erkenden düşleri dağılmış kadın
Derin denizlerde kıyısı varken
Bir su birikintisine yenilmiş
Birkaç damla su ona ağır gelmiş
İlk defa ağlamış, boğulmuş kadın
Hürriyet bakışlı, şuh gözlerinden
Umutlar getirir onun gülüşü
Gülmek öylesine çok yakışırken
Yüzünü asmaya alışmış kadın
Sırata bir adım kala gülümser
Giderken uçmağa ruhları besler
Görev devretti ona melekler
Nafile gülmekten bunalmış kadın
