Hayat kısa

Aşk bataklık

Ölüm yakın

Ellerin soğuk

Kalbin sıcak

Gözlerin karanlık

Gülüşün aydın

Kalbin kararmış

Ruhun ilgiye muhtaç bir çocuk.


Sen derin bi deniz

Ben kör bi dalgıç

Kulaç attığım her dalgada

Gözüm kapalı seni geziyorum

Uçsuz bucaksız sen, beni görmüyorsun bile

Ben ise nereye gideceğimi bilmeden umursamadan yüzüyorum sende.


Ufak bi ışık arıyorum kör benliğime.

Küçük bi inci tanesi de olur,

Denizi yakan bi yakamozda değilim ben

Üzerine düşen bi ışık huzmesine de ölürüm ben.


Sen, uçsuz bi gökyüzü

Güneşi olmayan

Aydan başka ışık aramayan

Bense bi yarasa...

Ayın heybetinden kör olmuş

Sadece çığlıklarıyla yön bulan

Artık kendi çığlığından sağır olan

Ama hayatta kalmak için uçmaya muhtaç.


Sen, bir aysın.

Ben geceleri sana kaçmak isteyen bir yarasa.

Ama yolum hiç sana düşmez.

Boşlukta süzülmekten başka çarem yok.


Ne sen beni duyabilirsin

Ne ben seni görebilirim.


Ne deniz göğe kavuşur

Ne gök denizi umursar.


Ne dalgıç yüzmekten vazgeçer
Ne yarasa uçmaktan.


Ne o ışık gelir

Ne ben sana gelebilirim.