kara bulutlar ne zaman sarsa

kalbimdeki pikapa bir plak yerleştirdim

ritmimle dans eden belki bir Ortaçgil şarkısı

hızlanan, yavaşlayan, durulan

yağmurlar ne zaman yağsa

pencere önü çiçeği oldum 

gür yaprakları arasından boynunu uzatan belki bir canan

pembe, mor, beyaz

kendiliğinden gelen cümleler ne zaman sarı yaldızlar olup başımdan aşağı dökülse

belli belirsiz kumral dalgalarımı savurdum

bir ikindi üstü,

taze kekik kokusu yolladım 

dostlarıma, sevdiklerime, sevilmediklerime

bir avuntunun tesiri 

bir yazgının esiri olursa diye

her anı, her susuşu, her varoluşu

yok oluşu 

kırmızı kaplı kalın kitabında kuruttum

hâlâ yıldızları sayıyorsam

ve her kayan yıldıza dilek fısıldıyorsam

bazen tepetaklak da olsa

gölgenle bıkmadan dans ettiğim içindir