Gerçekten dar bir geçitten geçip ferah, geniş bir dünyaya ulaşmamız gerekiyor insanlık olarak. Bunu yapabilecek her türlü maddi imkana sahibiz. Ancak sınıfta kaldığımız nokta manevi varlıklarımızın azlığıdır. Hiçbir his kalmamış gibidir artık bedenimizde. Bir saat gibi bir sonraki anı göstermekten başka bir şeyi yapmayan anlık sevinç ve hüzne karşı tepki üreten makineler gibiyiz. Bu durumu değiştirebilir miyiz?
Bu bahsi geçen dar geçitle başlamamız lazım. Dar olarak hissedilmesi insan çok sıkışmış hisseder ve geçit olmasıyla asla duramaz. Hayatımız bu yüzden dar bir geçide benzer sıkıştırır bizi durmadan ve gün be gün buna devam eder.
Bunun günden güne daha da yoğun olması hayatın bizden beklentisinin sürekli artmasındandır. Artan harcamalar ve sabit kalan hatta azalan bir maaş... Bizim durumumuz da budur. Maddi kefedeki yük sürekli artarken manevi kefedeki tüm mülk erimiştir. Denge şaşmış hatta terazi devrilip maddi bolluğun göçüğünde kalmıştır.
Bu dengeyi tekrar yakalamamız lazım.
Manevi gücü nasıl arttırabiliriz?
