Sabah duygularımla lekelenmiş
Bir düşüncenin yüklemi,
Biraz da zihnimde dönen öznesiz bir cümle gibi
Güneş gün batımına iki adım uzak olmalı
Seninle dertlenme saatimi beş geçerken
Seni düşünmeye gecikmeli
Kravatımı da yanlış bağlamalıyım
Bir de zamansız yağan bir yağmura tutulmak için,
Dar huysuz bir sokağa kaçışmalıyım
Nar çiçeği kokusu genzime çökmeli o an
Vakitsiz yanan sokak lambasına küfür edemeden duramam
Yağmur damlalarının seviştiği bir su birikintisine
Ayağım batık halde beklerim biraz
Sanıyorum ki tanrı tarafından cezalandırılmışım
Kızma bana
Üstüm başım biraz çamur
Bir de ıp ıslak her yerim
Belki de çocukluk etmişimdir biraz
İçimdeki çocuk çamurla eğlenmeyi özlemiş
Elimizdeki spatulalarla kazıdığımız mutluluk krıntılarından bir parça değil mi
