Derinlerde bir yerlerde bir boşluk. İsimsiz, sıfatsız, kimsesiz.. Hey diyorum, kimsin sen ses ver. Bu ücra köşelere nereden geldinde yerleştin. Beni nasıl buldun. Bana kendini tanıt. Tanıt ki senden korkmayayım. Buralara gelmeden kimlere uğradın. Kimlerden izler, sesler, soluklar getirdin bana. Bağrında hangi yaşanmışlıklar barındı. İlk kimde konakladın, son kimin konuğu olacaksın. Benden ne zaman gitmeyi planlıyorsun. Bilirsin misafirliğin kısası makbuldür. Örfe göre mi hareket edeceksin. Söyle ilacını kapatayım bu dehlizi. Mavi, temiz, hoş kokulu sularla doldurayım, üzerini çiçeklerle süsleyeyim. Hoş gelmiş hoş bulmuş ol ben de. Kimselere birdaha gitme. Yorma yürekleri, kırma bedenleri. Açma başka yaralar derinlerde. Sessiz ol, kimseye duyurma varlığını. Elini uzat ki dallarından tutabileyim. Hislerimden daha fazla koparmalarına müsaade etmeden seni göklere yolcu edeyim.
