yormayın yüreği

       daha dünya sevilecek,

kaldıysa geriye kırıntısı

       bir aşk tutulacak omuzlarından.


bu dünya

             ve ben,

yorgun, öfkeli, mağlup ben;

daha nasıl anlatsın şiir?


ey yüzüm, gülümse çünkü

                  güneşe çıkıyorsun

-ama aç ama ıslak-

çıkıyorsun pencerenden uzağa

ve nefes almak sadece bugün kolay

yarın ise varılamaz.


yine olmadı

                   her gün ölen umut

yine dirilemedi

bugün güneş bile doğmadı sanki.