Hay kahrolası inancım
adanmışlığım
gözümün ışığı
ruhumun dili
de
de ki
gecenin renginde
gözlerinle
sözlerinle
dur hatta
sözcüksüz de
orta yere saçılmış
sessizliğinin
bir çığlıkla
birlikte
uyanacağını
de
verimsiz topraklarda
teninin kokusunda
açacak çiçeklerden bahset
karasında gözlerinle
geleceğini de
de sevgilim
de ki gecenin renginde
gözlerinle
düşlerime
geleceğini de
istanbulun karanlığını
seninle aydınlatacağım
saçılmış her zerreni
toparlayacağız
ve gün gelecek
gözlerinde
gözlerim
soluğumda
nefesinle buluşacak
de sevgilim
de ki
ben geldim
