Yıldızlar yükseldi gökyüzüne...
Sen geldin aklıma,
Diktim gözümü uzaklara, yıldızlara...
Olur da bir gün tekrar oturtur konuşursak
Beraber yıldızları izleyelim...
Sonra gözümüzü aya çevirelim...
Ay yeniyse;
Yenilenelim,
Bembeyaz güzel bir sayfa açalım,
Son sefer dediğin gibi...
Lâkin eğer dolunaysa;
Kurtlaşalım,
Kavga edelim,
İlkelleşmiş dürtülerimizle birbirmizi paramparça edelim...
Gün sayıyorum ama günler geçmiyor...
Daha dün gibiydi...
Son kez iyi dileklerde bulunmuştuk...
Son kez yazdığını paylaşmıştın benimle...
Girip çıkıyorum sürekli,
Bakıyorum o günün tarihine...
Ya üç ay diyor, ya dört, bilemedin beş...
O kadar mı olmuş,
O kadar olmuş mu...
Elimde olan tüm şiirlerini ezberledim...
Aklıma geldikçe açıp okuyorum hepsini,
Belki bir gün kalan son evime dönersin diye...
Bu eve geldiğin ilk günü hatırlıyorum;
Bütün şiirlerimi okumuştun,
Hepsini çok beğenmiştin,
"Sen yeteneklisin" demiştin...
Şimdi tekrar seni aynı evde bekliyorum...
Ben hâlâ yazıyorum,
Okumayacak olsan da,
Okuyup beğenmeyecek olsan da...
Ben hep senin Juliet'in olmayı bekledim...
Sen ne Juliet'i istedin,
Ne de ben Juliet olabildim...
Ben sarhoş bir Romeo'ydum hep,
Juliet'i olmayanından...
Bizim mesele aileler de değildi ya;
Kalpsizin tekine aşkını, kendini heba ettin,
Canın yanmasın istedim diye de beni...
Özlüyorum işte...
Ne zaman yıldızlar belirse,
Senin için çizdiğim yıldızları hatırlıyorum...
Sonra evde sakladığım kalemini,
En son da tümüyle anılara dalıveriyorum...
Senden sonra başka kimseye diyemedim;
"Yarım kaldım, tamamlar mısın..."
