Bazen insanları senin yerine koyasım gelir
Adını onlara veresim
Ne büyük haksızlık!
Hâlâ şaşıyorum vakitsiz kapımı çalışlarına
Gidiyorsun derken hınzır bir çocuk gibi sobeliyorsun
Oysa yüzün de silindi, sesin de
Peki bu neyin izi?
Böylesi yavaş gitmenin anlamsızlığı
Çarşıda pazarda yürüyenlere kızdığım gibi
Sinirliyim bu gece gidemeyişine
Ya da emin değilim giderken beni de mi söküyorsun parçalarıma
Velhasılıkelam yine dağlandı yürek
Yine yanlış duraklarda bekledim bu şehri terk etmek isterken
Kaçan otobüslerin haddi hesabı bitti
Belki de bir yanılgı içerisindeyim
Altı üstü hatırladım mutluluk motifli olasılıkları
Arada bir olur öyle
Değil mi?
