Yıllar geçti, çağlar yüzyıllar asırlar geçti.
Yine de bitmedi insanın insanla mücadelesi.
Bitmedi insanın insana çilesi, insanın insana derdi.
İnsanın insana savaşı. Bitmedi, bitmiyor.
Çok zor gördüler bize barışı, çok gördüler bize huzuru.
Anlayamadığımız binbir savaşın ve düşmanlığın ortasına atıldı masum insanlar.
Atıldık hep beraber.
Görmedi insan, ne kendini, ne yarattığı zararı görmedi.
Bilmedi, ne kadar can yaktığını sanki hiç bilmedi.
Tesir etmedi hiçbir isyan, ses olmadı hiçbir çığlık.
İnsan ateşti, toprağa gidecek olan.
Öleceğini bilmez gibi, fani olduğunun bilincine varmaz gibi, sandı.
Dünyaya hükmederim, her şey benim olur sandı.
Oysa bir saniyeye bakar ölüm.
Bir saniye yeter ölmek için,
Görmezler, bilmezler. Sanki ölmeyecekler gibi karartırlar her geceyi.
Kendini ölümsüz sanarak.
Görmez insanoğlu, en çokta kendini görmez.
~Fehmekar