Her yere aitmiş gibi davranmaktan kimliğimi yitirdim. Duvarımdaki çeteleyi Tanrı'nın benim için bıraktığı bir not sandım. Aklımı bir kaba yerleştirip çeşmenin altına tuttum. Saatlerce keseledim, su borusu küflerimden tıkandı. Yarın sabah uyanmak için bu gece küllerimden doğdum. Avizeye asılı halatı aklıma sıkıca dolayıp gözlerim kan çanağı olana dek izledim. “Deli gibi uykum var,” dedim. Eklemlerim beyazlayana dek yumruklarımı sıktım, delirdim diyemedim.
“Deli gibi uykum var.”
Yayınlandı
Kenan Birkan
2021-11-26T21:36:59+03:00Güzel bir yazıydı. Diğer yazılarınızı da okumak isterim.
Nil Tunca
2021-11-26T20:38:39+03:00kalemin çok güzel bırakma lütfen yazmayı yeni yazıları merakla bekliyorum.
Rana Sezgin
2021-11-26T20:15:27+03:00Güzeldi, keşke daha uzun olsa dedim. Kaleminize sağlık.🌿