Beni bilen bilir... 


En çok zeytin ağacını severim. Kutsaldır benim için. 


Ne kadar gönülden sevdiğimi bilmiş ki, üzülerek kesmek zorunda kaldığımız badem ağacımızın dibinde delice bitivermiş. 

 

Delice zeytin bilgeliğini o küçücük haliyle göstermiş badem ağacına. Sessizce fısıldamış kulağına" Korktukça tutsak, umud ettikçe özgürsün" demiş. Zeytinden güç alan badem ağacı " ellerimi bahçeye dikiyorum. Yeşereceğim biliyorum. (Füruğ)" demiş ve başlamış kesildiği yerden yeşermeye. 


Delice zeytinden aldığı güçle, hayata yeniden dönen badem ağacı minik bilge zeytine; 


"Başını omzuma yasla

Göğsümde taşıyayım seni

Gövdem gövdene can olsun"A.Ö demiş. 


Kesilen yerlerimizden yeniden yeşermek için, umut olsun badem ağacım, delice zeytinim...