Ben kalbimi kırıyorum
Sen duyuyor musun intihar eden sesimin sesini.
Boynuma dolanan günahların kefaleti ödenmişti zaten.
Sen şimdi usulca çek minik ellerini yakamdan, nefes alayım.
Telgrafın tellerini koparıp
şiirleri şairlerin ayaklarına bağlayacağım.
Komünistler öyle bir şey yok dese de
Şirin baba kapitalist gargamel tarafından hadım edilmiş olabilir.
Senin şezlonglu hayallerinin yanına koyacak dökülmemiş saçlarım var benim de.
Raks eden gözlerim yoruluyor
Birazdan Nietzsche gelip Salome ile yaşadıkları müthiş aşk hikâyesini anlatacak.
Belki "Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği”ni de anlatır.
Kal.
Orada dur
Dur ki birkaç tane gömleğimi göndereyim sana
Her birinin cebinde cenneten çalınmış bir kasımpatı çiçeği.
Merdiven altlarında izmaritlerimi küçükken söndürüp saklardım
Sakar oluşunu sakallarıma saklarım da
Seni nasıl saklayayım
Seni yaramaz
Sen yar
Sen yara
Ama az.
Yerin kalbine inecek diye korkan
korkak apoletli çocuklar
Göklerinin kulaklarına kulaklık takmadan savaşamıyor
Gazapizm dinleyen çocuklar
müziğin dargın ve dalgın ritmini bırakıp mafya oyunları oynuyor şimdi.
Ben ise sarı aynadan dolayı NASA’ya sığınma talebinde bulundum.
Hanımefendi
Gamzendeki çukurdan çıkan cenaze kimin?
