Çocukken çıplak ayak

yürürdük kaldırımlarda

Dünya güzelken

Geceler hala aydınlıkken


Umudumuz yitmemişken

Büyüdük sonra

Ruhumuza dokundu eller

Her ruha dokunmak isterler


Sonra sindi dünyanın karası

Üstüme

Delirecektim

Delirmedim