Bitti hazan dem bu dem,
Gözünden akan iki damla yaşta.
Kaldı hicran benle ağaca
Ağaç ki çocukları sarılık.
Ben ki payına düşen hep ayrılık.
Sokaklarda bunca kalabalık.
Bağrımda bağıran bağcılar var,
Ağaçta oyuklar.
Ne varsa aşağıdan yukarıya
Bir lahzaya sığdı şiire.
Yazık ki
Baki kalmadı bize
Bu kubbede ne hoş sada
Ne bu dem...
