Sarsıntı.

Gece koyu zifiri karanlık. Rüzgarın uğultusu kulaklarımda ruhumu sarsıyor, zihnimin girdabındaki sonsuz sarmal duygularımı arasına alıp karman çorman dönüyor.

İkilemlerin, tereddütlerin, keşkeye dönme ihtimali, yıllar sonra karalanmış, buruşturup parçalanmış bir kenara fırlatılmış hayat sayfasına dönüşmesi beni dehşete düşürüyor.

Sonsuzluk yolculuğunda gereksiz yüklerle ilerlemek, anlamsız mana dayatmalarında hiçliğe dönüştürülmek. Yoldaki dikenleri, taşları, çukurları lütuf olarak lanse eden habis ruhların karanlık silueti.