Yazmak 'daha az' mutsuz yapmıyor insanı. Sadece, nefes almak dahil, diğer her şeyin aksine 'daha çok' mutsuz etmiyor. Sanırım hayatım boyunca bunun için okudum, bu nedenle yazdım.
Yine de okumadan, yazmadan, zaten geceler kadar yorgun olan bir beyni daha fazla yormadan, tasasız bir serserilik ve makul bir edepsizlikle yaşamayı özlüyor insan.
Fular, şarap ve ukalalık olmadan...
