Denizin Kızı
düşlerim boğulurken bir sâhilin kıvrımlı şeffaflığında
ve ben tırnaklarımla kazıyorken bir bankın eşiğinde müstakbel acıları
marmara'nın hırçın suları yüzüme tükürmekte
tüylerim ürpermekte ve kanım çekilmekte
vurmakta tokadını olağanca kudretiyle lodos rüzgarları
arın artık müphem korkularından dercesine
zokama sarmalayıp taktım tehcirlenen aşkımı
fırlatarak saçtım tüm sevgimi denizin kutsallığına
seni çağırıyorum oltamın ucundan denizin kızı
geçir boynuna intihara gidercesine aşkımın kancasını
her içlenişte oltam da bir umutla çekiliyor denizden
her boş çekişte beliriyor içimde bir alabora, bir sızı
vapurlar yavaştan rıhtıma yanaşmakta
martılar seni aradığımca aramakta simit parçalarını
bir dişi silüetin cemâl-i sûreti canlanmakta,
bulutların çöktüğü ve denizin yükseldiği ufuklarda
sanki senin ellerin gönderen bu uslanmaz hırçın dalgaları
herkesi ıslatan sen, bir damla bile sıçramıyorsun bana
kalkıyor kadehim lâmba direklerine akşam çökerken
aydınlanıyorum demlendikçe boğazın müzzan karanlığında
kıyılarda yankılanıyor alkolik sevdâlıların çığlıkları
boğulurken anason uykularımda tan atarken
ıslak kaldırımlar dert ortağı oluyor yalnızlıklarıma
artırıyor hüsünperest sarhoşluğumu
istanbul'un dokunulmaz, muazzam revnaklığı
galata göğe yükselirken uzaktan göz kırpıyor
yıkılıyor kız kulesi, eser yok o vahşi dişiliğinden
bir deprem sanki gözlerimde buğulu
baltalandı dersaadet'in mutluluğa açılan kapısı
boğaziçi artık bir acayip sallanıyor
16.01.2023
Berat Güney
