Gericiliğin çemberindeki meşalelerdik biz.
Biraz daha yorgunduk günaşırı zamanlalarda onun dışında silkelenmiş sebeplerden farksızdık.
Mücessem doygunluklarda aklımız,
başımızda oluşan yumrulardan beterdik.
Dirseklerini kanatan nesillerden biriydik.
Kimimiz tebaasından muzdarip ayyaş,
kimimiz durgun aşkından bir yavaş
velhasıl hepimiz bir geminin rıhtımında
Son ezgileri kalbimize beze ettik.
Bilirsiniz, derdest anamızdan öğrendik.
İplikle işlediler derimize o dalgaları,
yaşamın şuuru bugünün boşluğu.
