"hatırla insan hatırlar" Emrah Altınok
zülfünde yabanıl kuşların büyüsü var
dağların kokusu
'ormanların gümbürtüsü' var
bütün bunlar doğallık mı, estetik mi?
yok, ikisinin ortası diyeceğim amma
ardından hangi söze bağlanır ki bir gülüşün coğrafyası
belki tanrısallık
evet tanrısallık
giz içinde giz
oyun içinde oyun
orada gözlerindeki uçuruma düştüğüm cazibe
teslim olmak nedir
unutmak nedir bilmediğim,
körebe
bilmek hatırlamaktır, her şeyi hatırlıyorum
nutkum tutulmuş hâlde güzün ortasındayız
önümüz çöl
aramızda unutuşun kör kuyuları
aramızda dicle, fırat
yeditepe istanbul
aramızda gordon pym'in öyküsü
fersah fersah denizler, kalyonların gürültüsü
orta yerde narcissus'un aynaları
kaybolmuş, gücenmiş ve incinmiş sevdalar
yaşamak baştan ayağa lime lime dökülürken
sorarım
yasak meyve kimin umurunda
ve hangimizin koynunda hakikatin pusulası var
yok
yüzümü yüzüne sürecek ikincil yüzüm yok
ateşe dokunacak gücüm yok
âh derin ve duru yakınlık
aramızda bunca kadim sınır varken
yine de bir umut
içimde kuş gibi ürperme
öpeyim geçsin demek geliyor can-ı gönülden
öpeyim geçsin
iyileşsin bizi yaralayan incinme
