Doğumunda güneşin,
Gözleri ilk parlayan.
Batımında, son selamın sahibi.
Eve dönen ay ışığına, atını verdi.
Kalbini ve ovayı zirveden gören kartala,
Sırrını saklaması için and içtirdi.
Bugün de dün gibi!
Mezarı kazıldığında gün yüzüne çıkıp,
Boy verecek tohumlar için neşeli.
Kahkayı bastı derisi kızıl,
Kollarını gıdıklayan esintiye hayretten.
Dön, dön döngü, dön.
Cehalet ve idrak
Yeşerme ve çürüme
Yaşamak ve son...
Ana karaya çıplak ayakla bastığından,
Tüm dilleri bilir.
Sırf bundan; anlar, güler,
Susar ve durur.
Kendi kendine, kendinden kendine...
Bayrağı beyaz,
Derisi kızıl.
