Derler ki, neyi çok istersen olmazmış,
Belki de yaşamımı dilemeliyim!
Ve derler ki, her güzel şeyin sonu olurmuş,
Belki de sevgimi kirletmeliyim!
Bir yol çizmeliyim sonuna kavuşacağım
Başından hesap etmeliyim hayatın yalanlarını
Ve diyorlar ki, iğne ile çukur kazıyormuşum,
Yavaş yavaş intizarım için mezar açıyorum!
Günün yalan dileklerinden dikenler hesaplıyorum
Ve acınası bir son yaklaşırken saatimi kurcalıyorum
Takvimler mütemadiyen bir gün gösterirken
Ben kendi vaktimde, seninle, sana kalıyorum.
Bir aşk şiiri yazıyorum,
Bu şiir senin, benim, bizim olsun.
Bir son ki kendinden kaçana yakınlık duyuyor
Ben yalnızca bir sonda başlangıç arıyorum.
Kendine iyi bak, diyor doktorum,
Ben sensiz kendimle uzlaşmak istemiyorum
