Sen sözlerime makam olmuşken
Gökyüzü henüz aydınlığına kavuşmamışken
Sözlerimi sana sessiz arz etmeye geldim
Ben Allah'ı gösteren aynamı kaybettim
Nedendir bilmem apansız yanar durur sol yanım
Yakan yaktığını bilmez mi
Fuzuli Divanı tercüman olur perişan halime...
Felekler yandı âhımdan, murâdım şem'i yanmaz mı?
(Ahımın ateşinden gökler yandı, muradımın mumu hâlâ yanmaz mı?)
Bin cân olaydı kâş men-i dil şîkestede
Tâ her biriyle bir kez olaydım fidâ sana.
( Bu gönlü kırık benim keşke bin canım olsaydı da
Her biriyle bir defa sana feda olsaydım.)
'Gözlerim ağlamaktan Yakup gibi kör olmuştu.
Şimdi gün gibi aydınlandı çünkü Kenan ilinin Yusuf'u gelir.'
....
Velhasıl
Ay yüzlü sevgilim yolun kenarına da atsan
Ellerine ağlarım
Hüznüm Allah'tan
Ben bununla savaşırım
Yandım dediysem
Daha yanmadığımdan
Öldüm dediysem
Daha yaşamadığımdan
Af buyur kovma kapından
Ben de bir Allah'ın kuluyum
Sen bilmez misin bunu
Unutuyorum acıyı
Koparıyorum etimden her tılsımlı sızıyı
Kevser yanında benim yerime sen ol isterim
Ben bir gece yarısı senin haberin yokken
Gülümsemeni düşlerim
