j’ai marché avec le fantôme de mon amie

pendant six ans ou un peu plus

-merde-

j’avais deux foulards, un rouge et un noir

mais je n’en portais pas de troisième


près de toi, j’étais seul

tu as marché un peu plus

sur le chagrin

un poème de verre brisé

j’aime les fleurs de cerisier

j’aime être à côté de toi

tu ne sais plus, ne sais rien


ma meilleure amie, mon amour

ce rêve n'est rien de plus que mes tentatives de se reveillér

maintenant, parler de quelque chose

car le silence blesse mon âme

car j’ai besoin de chaleur

car j’ai peur du noir


(Çeviri)


siyah bir elmaya saatin tersi yönünde kesikler


arkadaşımın hayaletiyle yürüdüm

altı yıl belki biraz daha fazla

-sikeyim-

iki atkım vardı, bir kırmızı bir de siyah

ama üçüncü bir tane almamıştım yanıma


yakınındayken, yalnızdım

sen biraz daha yürüdün 

üzüntünün üstünde

kırık camın şiiri

kiraz çiçeklerini seviyorum

yanında olmayı seviyorum

sen artık bilmiyorsun, hiçbir şey bilmiyorsun


en iyi arkadaşım, aşkım

bu rüya kendimi uyandırma çabalarımdan fazlası değil

şimdi, bir şeylerden bahset

çünkü sessizlik ruhumu acıtıyor

çünkü sıcaklığa ihtiyacım var

çünkü karanlıktan korkuyorum