Uzağı çağırman garip
Kendi açtığın yolda başka birini beklemen
Beklemeden konuşman
Yatağa uzanınca aramızda oluşan boşluk garip
Böyle bir gündü
Aynı böyle doğmuştun
Çıplak olduğunu
Tenini saran çığlıktan biliyordun
Ağlayamazsın
Konum bildir
Kaça kadar saymayı öğrendin
Cevap beklemeyi bunun sağlaması sanıyorsun
Boynun boş
Günahlarını boşluğa itiyor omzun
Nefes alabilirsin garip
Şimdi oran da biliyor
Anlatmaya devam etsen
Hatırladığını kanıtlayabilirsin
Dokundun bu sır
Oranın kırılmasına izin ver
Ya da dudağını ısır garip
Ona ağzını dayamak
Ellerinde başka
Yatakta başka bir sorun
Sonu başlatmaktan zoru var mı?
Suru kimseye gösteremez
Göğsü kendi kıyameti
Daha hiç konuşmamış bir meleğin
Son sözü söylemesi garip
