Haber detoksu yapıyorum. Dünya bir gül bahçesi değil, biliyorum. Corona salgını, iklim krizi, komşulardaki işgal ve savaşlar, 3.dünya Savaşı tamtamları, enflasyon, geçim sıkıntısı, adaletsizlikler. Herşey çok yordu. Yoruldum. Ruhen ve bedenen yorgun hissediyorum.
Kadın cinayetlerini, çocuk cinayetlerini, hayvan katliamlarını unuttum sanılmasın. Ülkece " oynatmaya az kaldı, doktorum nerde" diyebiliriz.
İnsan ne yapsın da delirmesin? Ne yapmam gerek ki çevrede, dünyada olan bitene rağmen kalan aklıma sahip çıkabileyim? En iyisi dedim, haber detoksu. Haberlerde ilgi çeksin diye sıkça kullanılıyor olumsuzluklar ve bu da kaygıyı, stresi arttırıyor.
Maruz kaldığımız olayların çoğunda pasif izleyiciyiz, olaylara müdahale edemiyoruz. Bu da kaygının sebeplerinden. Ve bu başka konularda da motivasyonu düşürüyor. Evet, yürüyüşler, eylemler bu yüzden gerekli.
Haberlerden uzak durunca insan, kendiyle başbaşa kalmaya zaman ayırabilir. Ruhen iyi hissetmek için kendine özel zaman ayırmak önemli. Bu zaman dilimi 5 dakika bile olabilir. Kilit noktası iyi gelen bir şey yapmak ve hergün tekrarlamak, eğer içinden gelmiyorsa zorlamamak. Ben gece 5-10 dakika süren 2 rekat namaz kılıyor, dualarımı ediyor ve tesbih çekiyorum. İyi geldiğini düşünüyorum ama içimden gelmezse kendimi zorlamıyorum. Bazı günler meditasyon yapıyorum.
Bir de şükretmek önemli. Hayatımızdaki bir çok şey istediğimiz gibi olmayabilir ama bakınca şükredecek pek çok şey bulabiliriz. " olanla yetin, dahası için çabalama, direnme" demiyorum. Bugün için şükretmeyi bil diyorum. Bu biraz nefes aldırıyor.
Hayat kolay değil. Özellikle ülkemizde. Ama elimizde olan bu. Hayat bizim. Onu nasıl yaşayacağımıza, olumsuzluklara nasıl direneceğimize, nelere şükredeceğimize biz karar vereceğiz. Mesela kitap okuyacak ve dert sahibi olacağız, haldaşlarımızı arayacak ve örgütleneceğiz.
Ama haber detoksunu atlamayalım. Tanrı, hayat mücadelemizde yar ve yardımcımız olsun.
Sağlıkla sevgiyle kalın
