Bendeniz Dilhun, başka sıfata ne hacet,

-Bergüzar bana acı hatıralarımdan- 

Bu müessir mektup esir serzenişlerimize.

Yalın ayak bastığın bu ülke, benim adımı taşır,

Yaraşır oysa ona orkestralar eşliğinde marşlar,

Bense yalnız susmayı bilen geveze. 

 

Benim ardımdan gelen,

Bu esir ruhun, sıkı tutunsun,

İklimim mavi ve beyazdan uzak,

Engebeli, yamalı yamaçlarım var.

Toprağımın altı beton,

Bu meftun sessizlik seni de sarmadan,

Takılmasın beyaz ayakların, gri bataklığa,

Kaç musallandan! 

 

Kuralların riayetinde kusur,

Seni müebbetle karar,

Yaramaz çocukluğunun burada ne işi var?

Sehven yapacağın tek bir hata,

Şahsiyetini koparıp benim gibi,

Katar bu bereketsiz toprağa. 

Yaşamak istiyorsan burada,

Önce umutlardan bağını kopar