Ah dilhun , gözlerin gökyüzünün en karanlık hali gibi maviydi
Ama dilhun ben yüksekten korkardım
Onun yerine bir nehir olsan
Ya da derin bir okyanus
Boğulsaydım sularında
Bir fırtına koparmak istersen eğer
Yağmur olsun gözlerin
Her bir damlası ıslatsın tenimi
Ama dilhun ben şimşekten korkarım
Tenim ise çorak bir arazi
Sen her dokunduğunda bana
Ateşimde yanarsın
Aslında ne şiirlerimiz olsun ama kimse bilmesin
Gecen de gündüzün kadar soğuk olsun
Ateşimle ısınsın yorgun ormanların
Nefsimi terbiye etsin derin bakışlar
Ama dilhun sen kendine ne yaptın
Boynuna doladığıın ip beni de öldürüyor
Sen sanki bilmez miydin
Toprak halen kanımla sulanıyor
