Birbirimize ihtiyacımız var.
Bu notka herkesin gözünden kaçar. Çünkü koskoca dünyada küçücük bir nokta. Küçük ama her şeyin beslendiği nokta...
Bizlerin bu küçük noktayı kaçırmamız sonrasında şu yanılgıya düşeriz: Ben hallederim. Ancak başlar başlamaz herkese ihtiyacımız olduğunu görürüz. En küçük gördüğümüz insana bile.
Bu engelli bir koşuda olduğunu bilmeyen bir koşucunun durumuna benzer koşmaya başlar başlamaz engellere çarpmaya başlar. İlk engeli bir hata ikinci engeli kötü şans ve üçüncü engeli de kader olarak nitelendiir ve sonra koşmayı bırakır. Geriye dönmek için de devam etmek için de isteği kalmamıştır.
Böyle bir durumda kişi içinde bulunduğu koşunun kurallarını kavramak zorundadır. Kural basittir herkes birbirine muhtaçtır...
