Dünyanın tüm denizleri adındır senin. Söylenmiş o güzel sözleri tekrar etmekten bir çekincem yok. Var olduğun her cümleyi sık sık tekrarlıyorum kafamda. Balkondaki o küçük kadına aşağı bakarak belki de kimsenin kuramayacağı cümleleri kurduran da sendin, başka bir küçük kadının saçlarını tutuşturup yakan da... Cennetten kovulan o kızıl saçlı kadının da ilk gördüğü sendin. Bambaşka bir kadının delirip kendini öldürmesine de sebep olduğunu çok duymuştum eski zamanlarda. Adın değişti, bedenin değişti hatta o eşsiz ruhun bile zamanın şartlarına göre değişti. Ama senin var olmuşluğun dünyada hiç değişmedi ki hiç olmamış olsaydın da bir gün olacağın ümidiyle seni beklemeye her an değerdi. Buna inanıyorum. Söyledim, yine söylüyorum. Dünyanın tüm denizlerine vermişsin adını. Dilimden düşüremiyorum.
