Bu kaçıncı kaçış, kaçıncı son, kaçıncı dinsizlik ve ızdırap bilinmez fakat yokluğunda bastırdığım duyguları, yokluğunla doldurduğum bariz. Kırık camlar üzerinde yürürken bedenlerimiz, ayaklarımızın acısına değil de kalbindeki sızıya ağıt yaktığı bir günün ardına saklandı bu adam. Denizle buluştum, acılar bulut oldu ve Tanrı ile olan savaşımda bu kez ben galip çıktım; bir çocuk neşesi, çünkü bir çiçek kokusu gibi güzel bir kadındın.
