adımlarım yavaşlıyor sevgilim
sırtım doğuştan kambur
git diyorsun bacaklarım acıdan uyuşmuş
bu acı olmasaydı gitmez miydim diyorum
sen git diyorsun
gitmeye yaka paça kovulduğum gün karar veriyorum,cebimde beni sevdiğin zamanlardan bir fotoğraf
defalarca ateşe attığım sonrasında yanmayı göze alarak hatta hiç umursamayarak alevlerin arasından çekip çıkardığım o fotoğraf…
gülümsüyorsun,gülümsüyorum
her gün bir bahaneyle açıp baktığım o fotoğrafında tam 23 tane kıvrımlı siyah kirpik saydım,yüzüne düşen gölgesinde bir sıcaklık aradım.
kıvrılmak istedim
orda uyumak
orda yaşlanmak
yanında duran kendime seğiriyor gözlerim sonra
seninle yalnız seninle bu kadar açılan ağzıma,dişlerime bakıyorum
aslında senden çok kendime bakıyorum
bir insanın bir diğerine ne kadar iyi gelebileceğini ne kadar mutlu edebileceğini yanındaki bende görüyorum
kaldırıp kafamı solgun yüzüme bakıyorum seninle tanıştığım çocuk yanımı yokluğunda yitirmeme şahit oluyorum her seferinde
susuyorum
dışarda bir araba diğerine çarpmamak için frene basıyor aynı anda kornaya,bir çocuk ağlıyor,onu susturmaya çalışıyor annesi sonra kuş cıvıltıları
ılık akşam üzeri dinginliğinde herkes evine dönüyor
biri,kulağıma bir şeyler söylüyor umutla ilgili,inanmayla ilgili
güneşli günlere,çocuklara,aydınlığa ve sana inanmıyorum diyor biri
susturuyorum sertçe
sonra sakince hak veriyorum
susuyorum
sustukça debelenip duran acımı kimseye anlatamıyorum
annemin sakinleştirici sesi karışıyor zihnimdeki seslere
annem iyi ki var diyorum
yemek kokuları,tabak çanak sesleri bir an olsun bütün bunlardan uzaklaşmamı sağlıyor,annem iyi ki var diyorum.
ağlıyorum
ağlayınca çirkin olduğumu söyleyen sana inat ağlıyorum
kendim siliyorum gözyaşlarımı sildikçe yenileri akıyor
hayret ediyorum göz pınarlarıma çoktan kurumalıydı diyorum
gülüyorum böyle düşününce
saçlarımı düzeltiyorum
yetişebilsem yanaklarımı öpmek istiyorum
sararmış,solmuş yanaklarımı
içimden bağırmak geliyor bıraktığın boşluğu dolduracak kadar bağırmak
bağırıyorum
boşluğun,varlığın kadar canlı boşluğun orda duruyor
dalga geçer gibi gülümsüyor ben buradayım beni dolduramazsın diyor
susuyorum
güçlü bi ses duyuyorum babam mı? hayır değil ondan da güçlü…
tanrı…tanrı
kalk diyor sanki
bana kendime gelmem için emir veriyor
o ılık akşamüstü hatırladığım tanrının varlığıyla
dualar ediyorum
bu acı bitsin diyorum sabret diyor annem
benim için konuşsana tanrıyla diyorum gülüyor
tanrım!
benim, ben
zavallı aciz bedenim burda karşında intihar günah demişsin bunca acıyı yaşamak bile isteye yaşamak günah değil mi? umutsuzluk günah değil mi? konuşsana…konuş
Rumeysa yaşa
2024-01-05T10:35:32+03:00Bayıldım cnm o duyguları çok iyi hissettirdin 🫶
Mihriban Terim
2024-01-05T09:26:04+03:00Harika yazılmış. Yazarın diğer yazılarını dört gözle bekliyorumm.