Kimse kimseyi dinlemiyor.
Herkesin acelesi var.
Herkes konuşuyor,
Dinleyen kimse yok!
Sözler, fikirler, düşünceler...
Oradan oraya savruluyorlar
İnsanlar da öyle.
Bir saadet arayışı içindeler.
Kediler ve köpekler ekmek arıyor,
Ben kendimi arıyorum.
Nerede kaybettiğimi de hatırlamıyorum.
Filmden bir sahne, kitaptan bir alıntı,
Uçuşan fikirlerden en saçma olanı,
Bir dilencinin sahte duası,
İkiyüzlü siyasetin kirli antlaşmaları...
İnsanlar hâlâ konuşmakta,
Dinleyici arıyorlar galiba
Ben dinleyebilirim,
Kediler de dinleyebilir,
Aynalar en iyi seyirciler.
Ben de amma saçmalıyorum,
İyisi mi ben hep dinleyeyim,
Mümkünse ben hiç konuşmayayım.
M. Kaan Akdoğan
2021-12-26T14:26:43+03:00Rica ederim. Ne demek. Fikrinizi benimle paylaştığınız için ben teşekkür ederim
Acemi Elma
2021-12-25T23:29:14+03:00Yani şöyle biraz dikkat ederseniz anlatımda iğreti bir tutarsızlık var. Bütünlük sağlanamamış. Yazan kişi hangi kafayla yazdı hiçbir fikrim yok. Biçimsel olarak kusurlu. Ağzını açtığı zaman Yaşar Kemal'in tutarsızlığına küfür edip burada tutarsızlığa düşmesi, onun üslubuna laf edip aynı hataları tekrarlaması gerçekten ironik. Yine de yorumunuz için teşekkür ediyorum.
M. Kaan Akdoğan
2021-12-25T22:22:50+03:00Neden öyle düşünüyorsunuz?
Acemi Elma
2021-12-25T21:28:11+03:0010 gün önce güzel bir şiirdi. Şimdi çok saçma, -afedersiniz ama- boktan ve gereksiz.
M. Kaan Akdoğan
2021-12-25T21:09:00+03:00Bayıldım. Çok güzel bir şiir olmuş. Tebrik ederim.
Acemi Elma
2021-12-15T15:45:45+03:00Şiirde açık, sade ve basit bir dil kullanmayı seviyorum. Daha samimi geliyor. Teşekkür ederim yorumunuz için.
Esma gül sğrc
2021-12-15T14:58:52+03:00gösterişsiz bir şiir yorulup kafanda olanları kağıda karalamış gibi samimi geldi :)