Yer yarıldı ivedilikle içine girdim
Sevgisizle boğuştum ama yenilmedim
Bana atmayan bir kalbi delicesine sevdim
Kuru gürültüde kaynayan bir incelik gibiyim
Herkes kendi kitabını yazıyor bu hayatta
Kimse kimseyi sevmiyor doya doya
Kahroluyor insan onu düşünürken bir başına
Güzel günler rastlar mı bir kere bize acaba
Aşığın hayatına güneş açmazmış derler
Benim güneşim sensin ama bilmez kimseler
Saçlarını öpmek isterim teker teker
Bir daha yan yana getirir mi acep bizi kader
