Yalnızım çok yalnızım

Öyle bilinen bir yalnızlık değil bu

Gecenin geç saatleri

Gidecek kapım yok

Diyecek sözlerim de yok

Tanrı acıları neden eşit bölmedi insanlara

Oturdum ölümü bekliyorum 

Gidecek yerim yok işte

Kara kışın ortasında çiçek açmak

En iyisi mi pes edip ölümü beklemek

Hem ölüm güzel şey

Yalnız ve çaresiz

Boynu bükük ve sevgisiz

Çirkin ve kimsesiz

Olmak daha mı güzel