Yalnızım çok yalnızım
Öyle bilinen bir yalnızlık değil bu
Gecenin geç saatleri
Gidecek kapım yok
Diyecek sözlerim de yok
Tanrı acıları neden eşit bölmedi insanlara
Oturdum ölümü bekliyorum
Gidecek yerim yok işte
Kara kışın ortasında çiçek açmak
En iyisi mi pes edip ölümü beklemek
Hem ölüm güzel şey
Yalnız ve çaresiz
Boynu bükük ve sevgisiz
Çirkin ve kimsesiz
Olmak daha mı güzel