Kabalık etme

Benim sırtım ağrıdığından cenin pozisyonunda uzanıyorum bak

Sırt ağrısına bir çözüm bulamadı devlet

Oysa ben bugün çöplükte Dostoyevski buldum

Yaşasın insan dölünün ağız kokusu

Keşke korkunç bir buhran beklese bizi ufukta

Derken intihar etmeyi unuttuğumu fark edeyazdım

Anımsayışlarım beynime bir imparatorluk kurmuş

En kanlısından vah! vah!

Bütün sistem çökmüş

Dostoyevski bulunmuş bir çöplük 

Sorularım var kucak kucak iki tane kucak

En fazla ne kadar masum olabilir ki bazen maktul?

En şahane şiir nasıl olmalıdır mesela bir aşığın ağzından?

Siktir et bunları

Hadi toparlan kaçalım.

Dönecekler birazdan yatsı namazından

Aşığa göre dilin dile değmekten sonraki en büyük işlevini yerine getirebileceği bir yere kaçalım

Sınırlarını biz çizelim

İsmini düşünelim seni soyduğumuz esnada  

-Romantik bir şeyler olsa ya

-... Bence faşist canlısını değil

seni azdırsa sana kafi.

Bayrağı bile olsun hatta, rengi yemyeşil olsun.

Sen anladın beni

bu da bana kafi.

Sokaklarında yürüyelim

Etrafı seyrederken mutlu mutlu

alelade bir çöplük görelim

İçinde Dostoyevski fark edelim.

Çizerken unuttuysak hemen denizlerini çizelim.

İçinde bolca gökyüzü barındıran.

Bisiklet sürerken bir çakıl taşına takılıp düşen dizini yaran, doğru orantılı şekilde çakıl taşlarına söven bir çocuk öfkesiyle

Ve de bir sikiş heyecanıyla çizelim.

Atalım ardından kendimizi sonsuz maviliğe

Ölsek bize kafi.