Dalından koparılmış bir kuru güldüm ben,

suya yağmura hasret kalmış.

Bir gün bir tan vakti geldin sen bana,

tuttun dalımdan susuzluğuma yağmur oldun, can oldun.


Senin bu yüreğindeki yağmurlar, fırtınalar dinmez mi hiç?

Yağmur yüreklim canında biten bir gonca gül olacağım.

Ilık ilkbahar rüzgarları esecek başımızda,

yağmurlarımız dinmeyecek ama beraber ıslanacağız.

Sırılsıklam iki divâne olacağız.