Kafamın içine zorla girmişti şarkılar, dinlemezdim..
Ne ara boğuştum hayallerimle bilmiyorum.
Gerçeklerle yüzleşmek öyle acıttı ki sonra...
Olmayacağını düşünmek yıktı tüm anılarımı
Kalbe inşaa edilmiş ev istemiştim oysaki
Tuğlalarını beraber dizdiğimiz.
Hiç bilmediğim duyguları nasıl sokmuştu içime? Oyuncağın içine tıkılan pamuk gibi
Ağzımın tadı da hayatım gibi anlamı değişmişti
Bu kadar acı sana ulaşmak için mi çekilmişti
Defterlerim nasıl anladı dolacağını sayfalarca
Ben nasıl özgürdüm senin yanında
Gözlerimde ki yorgunluğu nasıl bilir diğer bir çift göz
Derdi mi nasıl anlar daha konuşmadan
Kafamın içinden nasıl çıkacaktı sevmeme ihtimalın?
Her şey tamam da olsa nasıl yeniden başlayacaktım hayatıma...
Ne yapıyordu bunca sene yarım kalan şiirler.
Birbirinin yanına dizilememiş kelimeler
Tamamlanmamış anlamlar
Her bir harfin birden yan yana gelip birbirini anlamlı kıldığı kelimelere dönüşmesi gibi nasıl geldik öylece. Ben ilk defa senin sayende bir işe yaradım.
