Baba ve oğlu bir kafileyle birlikte yürümektedirler. Oğul babaya sorar:
"Baba biz doğru yolda mıyız?" Baba hemen cevap verir:
"Evet, doğru yoldayız evladım."
Oğul durur ve babasına dönerek:
"Peki, doğru yolda olduğumuzu nerden biliyoruz? " diye sorar. Baba biran duraksar ve öne eğilerek:
"Kafile başı öyle diyor. O bizi doğru yoldan götürüyor." diye cevap verir. Bunun üzerine oğul hemen kervan başının yanına gider ve sorar:
"Kafile başı! Biz doğru yolda mıyız?" Kafile başı yürümeye devam ederek:
"Doğru yoldayız." der.
Aradan yıllar geçer. Oğul artık genç olmuştur. Genç, babaya tekrar sorar:
"Baba, biz doğru yolda mıyız?" Baba cevap verir:
"Tabii ki doğru yoldayız."
Genç kafile başının yanına gider ve sorar:
"Hey! kafile başı biz doğru yolda mıyız?"
Kafile başı, başını çevirir ve gence bakarak:
"Doğru yoldayız." der. Genç karşılık vererek:
"Peki doğru yolda olduğumuzu nerden biliyorsun?" diye sorar. Kafile başı duraksar ve cevap verir:
"Çünkü kitapta öyle yazıyor."
Aradan uzun yıllar geçer. Genç artık yetişkin bir adam olmuştur. Adam ihtiyarlamış babasına sorar:
"Baba, biz doğru yolda mıyız?" Baba sesini yükselterek:
"Doğru yoldayız dedim ya!" der. Adam doğruca kafile başına gider ve sorar:
"Kafile başı! Biz doğru yolda mıyız?" Kafile başı bütün vücuduyla dönerek:
"Doğru yoldayız." der. Adam derin nefes alarak:
"Peki nerden biliyorsun doğru yolda olduğumuzu?"
"Çünkü kitapta öyle yazıyor."
Adam çıkışarak:
"Kitabın doğru olduğunu nerden biliyorsun?" der.
Kafile başı adama yaklaşarak:
"Bu kitap atalarımdan bana kaldı. Benden önce vardı, benden sonra da olacak. Bu kitap bizi doğru yola götüren klavuzumuzdur. " der.
Aradan çok uzun yıllar geçer, baba vefat eder ve adamın bir oğlu olur. Adam oğluyla el ele yürürken oğlu sorar:
"Baba, biz doğru yolda mıyız?"
