Sevmeyi Leyla'dan öğrendim sanma
Dile kolay olur anlamayana
Gördüğüm zemherî ayazından bu yana,
Seninle imtihan edildiğim doğrudur...
Vaha çöllerinde ekmeksiz, susuz,
Gurbet ellerinde, vatansız yurtsuz,
Gözlerindeki darağacına sorgusuz,
Adım adım yürüdüğüm doğrudur...
Kış güneşi kadar zamansız gibi,
Avare dolanan mekansız gibi,
Tövbeye sarılmış imansız gibi,
Ayağına yüz sürdüğüm doğrudur...
Çektiğim acıyı başa taç edip,
Yardan gelen cefa güzeldir deyip,
Havaya, toprağa, suya mana yükleyip,
Kurda, kuşa, sebepsiz güldüğüm doğrudur...
Elinden tuttuğum umudum yetim,
Yardan ayrı, yüreğimde bâki gurbetim,
Ezelden ebede mahkûmiyetim,
Müebbete yenildiğim doğrudur...
Kavuşmalar mahşere kalacak diye,
Vuslatın saltanatı yıkılacak diye,
Senden hatıra bir resim kalacak diye,
Ölüp, ölüp dirildiğim doğrudur...
Gel ey yürek yangınım! hasreti bitir..
Hazan değmiş göğsüme, baharı getir..
Bu fânî dünyada senden beridir,
Silahsız, savunmasız direndiğim doğrudur.
