Gerçekten ama gerçekten anlamak istedim doğmak neden? Her gün milyonlarca çığlıkla gelen sevinç, o şaşkın bakışlar, o körpecik gözlerde. Özellikle doğumlara katıldım anlamak istedim, ben de gerçekten istedim mi gelmeyi bu kadar? O saniyelik bebek gözlerinde gördüğüm tek şey şaşkınlıktı. Dünyanın bütün yükünü bırakmış gibi bir sevinç, bir rahatlama vardı annesinin gözlerinde o bebeğin. Sanki kutsal kalıtsal bir devir teslim töreni gibi. Ve ardından gelen sessizlik... Ve o şaşkın bakışlar. Şükran... Ve o şaşkın bakışlar… Bedenin kıvrak bir şekilde kasılıp gevşemesi… Bu his garip olmalı, garip olmaması garip olur zaten. Nefesle bedenlendi saniyeler önce bu beden. Ve o şaşkın bakışlar yine… Ses olmak zorunda hissedilecek bir yaşam. Ses olacak ve sessizliğe dönecek tekrar…


Zaman içinde bir an için nadir olan bir sessizlikte zamansız bir şey hissettik o şaşkın bakışlarla...