Bir elinde iki ayak, avucunda saklı seneler
Parmaklarının arasında mesafeler...
Doğumun o muhteşem anında
-Aslında-
Ölüyor özgürlük.
Halbuki yaşamak meselesi,
Ufacık bir ciğerin kaldırabileceği kadar
kifayetsiz
keza niteliksiz de değildi.
Halbuki yaşamak meselesi
Bilet kesmeliydi ana rahminde.
Elleri mütemadiyen çenesinin alt kısmında bir fetüs
Başını daha uzatmadan soğuk taraçasına memleketin
Anlamak mecburiyetini hissetmeliydi
biraz sonra ağlamaktan yırtılacak ağzı,
ve sanki incecik bir direğin ucunda
sahipsiz ama umutlu bir çaput gibi
çığlıklarla sallanan küçük diliyle.
Yani öğrenebilmeliydi insan
henüz doğmadan
Kaybettiğini özgürlüğünü
ve yine hasret kalacağını özgürlüğe
Yitirilmişti çünkü hakkaniyet savaşı
Artık hiçbir insan arzu dahi edemezdi
Doğmamayı!
