Dökmeli içini insan

Dökmeli içini insan,

İster sözle döksün

İster yazıyla

İsterse de gözyaşları ile döksün

Ama dökmeli içini insan

Dökmeli içini insan

Sözlerle anlatılmaz bazen duygular,

Kağıda dökülen her satırda ruh bir nefes alır.

Bazen sessizlik feryat olur içimizde.

Gözyaşıyla sulanır, içimizde kelimeler,

Dökmeli içini insan

Gönül dilin tercüme edemeyeceği acılar taşır.

Yazıda belirir o acılar,

Gözyaşları sel olur

Sözcüklerin yetmediği anlarda.

damla damla gözyaşıyla dolar her kelime,

Dökmeli içini insan,

Zira kelimelerin ve gözyaşlarının ardından

Yitip giden duygular anlam bulur yeniden

Ve hayat, o dökülen gözyaşlarıyla yeşerir yeniden.

İçini dökmeli insan, Zira ancak o zaman anlar ruh diğer ruhu

Dökmeli içini insan

İster uçan kuşa

İsterse de bir derenin kenarındaki taşa

Ama dökmeli içini insan