Sımsıkı tutmuşum gecenin iplerini

Ellerim mosmor

Her bir ağıdımı dinleyip kıvrılarak geliyor tepeme,

Beşiğimi ha bire sallıyor

Süslü gösteriyor toplumun türlü dedikodu türettiği o şeyi.


Neydi o sözler,

"Aşk acısındandır

Yok yok dikkat çekmeye çalıştı kesin

Nasıl da ailesini düşünmemiş tüüühh 

Zor geliyor şu zamane gençliğine her şey canım

Güçsüz biriydi belki de dayanamadı demek"


Şimdi toplum gücünün sırrını açacak bize:

İşleyen demir pas tutmazdı değil mi

Gömleğin

Evet o gömlek

Paslandığını itiraf ediyor senin yerine.


Emek vereceksin emek

Ders çalıştın da olmadı mı sanki dediğini duyar gibiyim.

Sana gözlüklerim cevap verecek.


"Okumaya değil eylem yapmaya gidiyorsunuz

Siz kim kalem tutmak kim

Vatan hainleri sizi"


Diyeceğim o ki

Bizde hukuk televizyondan çalınmadı kulağımıza

Kitapların sağlamasını meydanlarda yaptık da tutamadı bir türlü

Adaletin tek tuşla kapımızda olmasını dilerdik

En azından varsaydık ona ayakkabı eskitip.


Kelepçesiz bir dünya hayali de kurmuş olabiliriz.



"Sigarasıydı alkolüydü ne halt olduğunuz belli değil 

Çıkıyorsunuz gece yarıları

Ağlamayın sonra tecavüz diye"


Zaten

Ağlanacak çağı geçeli hayli oldu, ölünecek çağdayız şimdi.



Ey toplum!

Memleketin başında bit var

Seni emiyor da ruhun duymuyor

Yobazlığın onun besini.

Size karşı

Ben ve biz

Bu eller kopsa da izin vermeyeceğiz o ipin kopmasına

Beşik uyumayacak.