Dokunuşlar

Hani derler ya; "Hayat biz başka planlar yaparken başımıza gelenlerdir." diye, gerçekten de öyle, olmak istediğim ve olduğum yer arasındaki farkı geç olsa da fark etmeye başladım. Dedim ya bu benim hikayem diye... Evet! Bu benim mücadelem, benim kendi dünyamda yarattığım mücadelem ve ben bu mücadeleyi kazanacağım. Çünkü biliyorum ki her zaman yanımda olan tek bir söz var: Her başarı denemeye karar vermekle başlar. Yaşadığım onca şeyin üstüne şunu öğrendim artık, her şey denemeye değer. Biz de her nerede olursa olsun en azından deneyeceğiz.

"Korkma küçük çocuk

Fısılda yıldızlara

Korkma küçük çocuk

Umutla fısılda gökyüzüne..."

Ve kendini ne zaman boşlukta hissedersen elini sol yanına koy, kapat gözlerini, o an olmak istediğin her şeyi hayal et. Sanırım yaşadığımız her şeyde denge var. Bilemiyorum, bilemiyoruz bence öyle, bazen şunu soruyorum kendime: Farklı düşünsek de bazen aynı şeyleri hissetmeyi nasıl başarabiliyoruz? Ve biliyorum, aslında karanlık bütün yasak dokunuşları içinde saklıyor. Biliyorum, biliyorsunuz çünkü bu cümleleri okuyan sen de içinde kocaman bir karanlığı saklıyorsun. Bir kâğıt yakıp üfledim. Ve rüzgar teninize değince o sizi ateş gibi yaralamaz. Ama yeterli kuvvetle eserse ateşi bile söndürebilir. Tıpkı şu an son noktayı koyduğum gibi...