Bağnazlıktan sıyrılıp bağlılık kavramıyla büsbütün tanıştığım günlerdeyiz. Saplantı yerine sadakati bir forma dönüştürme hali hayata "Bana bin seçim hakkı da versen ben o yolu seçeceğim" deme şekli ama nedensiz değil. Her şeyin bir nedeni var. Masallar geride kaldı çocuklar büyüdü. Büyüklerimden ve büyük olmaktan öğrendiğimse somut düzlemde ortaya konulmayanın bir kıymeti olmadığıydı. Eyleme dökülmeyenler söylentiden ibarettir, iz dahi bırakmadan silinir ve öylece gider. Etraflıca bilmek işinin de kişiyi sabahlara kadar hapsettiği zihin zindanında, çare arayışlarının hırsa bezendiği yeni bir gün hava aydınlanıyordu. Hataların gayet edepli öğretmenler olduğu kesindi, çok bilinen ağızlarda efsaneleşmiş bu cümleye kaçımız cesaret edebiliyorduk yahut kaç kere?
Büyüklerimden ve büyük olmaktan öğrendiğimse somut düzlemde ortaya bir şey koymam gerektiğiydi. Ne okuduğumun, ne yazdığımın, kendimi ne uğruna parçaladığımın pek bir kıymeti olmadığıydı. İşte hal böyleyken bende içimdeki çocuğa bağlılığı onun elinden tutmayı ve olduğu haliyle sevmeyi seçtim. Silinip öylece gidenlerden olmasın diye buraya mühürlüyorum. Hatalarımın ölçütü ne olursa olsun bana bin seçim hakkı da verseler ben bu yolu seçeceğim. Sevgilerimle.
