Az önce bir uçak geçti. Neden genelde romantik olan hava, deniz, güneş, ay, yağmur gibi şeyler oluyor? Neden birlikte domates yemek değil de birlikte yağmurda ıslanmak daha sanatsal? Uçağı düşünüyorum, acaba nereye gidiyor? Pilotunun hayatı nasıl veya uçağı kullanırken ne düşünüyor? Eğer her gün bulutların üzerindeysen seni yerde olan ne gibi bir şey mutlu eder? Bu arada bulut, toprak, yaprak, güneş... Al işte sen de mutluluğu bulutun üzerinde olmasına veriyorsun. Aslında hayır sadece ölüm aklıma geliyor bununla bağdaştırıyorum mutluluğu. Ve bence domates güzel. "Adama bakın, aslan gibi." değil de "Adam da resmen güçlü domates." denmesi daha onur verici olurdu. Neden? Çünkü aslan değilim. Ben biri ile kendi içimden "Resmen insan." diyerek dalga geçiyorum. Ben aslan değilim güç ile ilgisi yok ben güçlü domates de değilim. Belki 13 dakika haşlanmış bir yumurtanın beyazıyım. Belki sürekli içip, parkta sokakta uyuyan kirli elbiseli adamın annesiyim. Ya da "Buyur abla, bu kasadakilerin kilosu 1,5 bu kasadakilerin 3." diye kilosu 1,5 lira olarak gösterilen kasadayım. Altta ezilmiş domatesim, akşama doğru hala kasada duran domates. Hey öyle küçümseme çünkü yılın ilk eriği de olabilirim. Huhhhhh biliyorsun belki de uçakta olan o yolcu. Sarı bir düğmeyim belki ama yanımda kırmızı düğme var değil mi? Yine mi'yimdir belki. Bir öğretmenin sevmediği sınıfa girişi gibi. Su faturasıyımdır ama 10 lira fazla olsa olay çıkaracak bir babanın bulunduğu bir aileye gidiyordur o fatura.1 liralık, hava ile falso olan plastik topumdur. Çok çocuklu komşuyumdur. Babam yoktur. Sürekli dayak yiyen berber çırağıyımdır. Değilimdir pilot. O zaman derdim domates sevmem güçlüdür diye. 7 renk sevmem, kıskandığımdan. Parayımdır, sevmem ulaşamadığımdan. Kitap mıyım yoksa? Umarım hiç kimse görmez, bir kişi okur. Pembe flütsem ne olmuş? Ne olmuş terliğim yırtılmışsa? Belki sen insansındır. Sonuçta ya insansın ya insan. Ben Ğ harfiyim, değilim Ç. Ya 37 saniyeyim ya 43 yaşındayım. Ya kasabım ya emlakçı. Ya öğretmenim, öğrensen ya zehirimdir, seversen. Ben aslan değilim. İstemem güçlü domatesler. Pazar yerinde yeri olan satıcıysam bir tek ben düşünürüm altta kalan domatesleri. Güvenliğimdir soyut olan. Ya altıyım ya iki. Ben döktüm yere sütü, ben. Ben korkmadım ama ben korktum. Ne hüznü ne hissi insan sandın sen. Ben pencereyim kırılmazsam. Ne güneşlik ne tül. Ben 16'yım, neymiş bu 3 gün şeyi? Ne sağırım ne müzik, ne benmiş ne ben. Ben olmanın nesi iyi? Bu kadar mı sevdin düşünmeyi? Bak altı-2 ne körsün. Bak çünkü değilim aslan. Uçak geçeli oldu biraz. Boynu kırık, başı mı eğikti? Gökyüzü? Uçağa bakalı oluyor 4 yaz. Ben kibritim küstah mum. Benim için ışık saçmak sönmek demekti. Yorgun bir günüm ben, hiçbir şey yapmayan. Yeşil gökyüzünün altında şeffaf ağaçlar. Ben insanlık şirketinin çaycısı. Güldüm diye kırıldı cam. Ben korkmadım, ben korktu. Sokaktan daha mı güvenli anlatmak? Belki sokaktı düşünmek. Öyle ya belki ufaktı düşünmek.